EN
سازه‌های فولادی با توجه به استحکام و قابلیت اطمینان پایدار خود، به یکی از اشکال ضروری ساخت‌وساز در منظر مدرن تبدیل شده‌اند. پارامترهای مهم در طراحی سازه‌های فولادی در برابر نیروهای لرزه‌ای شامل در نظر گرفتن برخی روش‌های بهینه‌سازی به منظور تضمین ایمنی و پایداری سیستم سازه‌ای می‌شود. به عنوان یکی از پیشروترین تولیدکنندگان سازه‌های فولادی با بیش از ۲۵ سال تجربه، ژونگ یوئه در وهله اول به طراحی لرزه‌ای سازه‌ها توجه می‌کند سازه‌های فولادی تا این ساختمان ها را امن تر و با کیفیت بهتر بسازیم.
طراحی لرزه ای سازه های فولادی
در طول طراحی سازه های فولادی تحت اقدامات لرزه ای، تعدادی از روش های کاهش می تواند برای بهبود عملکرد آنها در هنگام آسیب دیدن به زلزله استفاده شود. یک رویکرد بهینه سازی مهم این است که سیستم حمایت را از طریق حمایت قطبی یا حمایت منحرف برای افزایش سفتی جانبی ساختمان فراهم کند. این سیستم های محکم کننده برای دفع نیروهای لرزه ای کار می کنند و آسیب پذیری شکست ساختاری را کاهش می دهند. علاوه بر این، عایق های پایه ممکن است در ساخت و ساز ادغام شوند تا انرژی لرزه ای به ساختمان منتقل نشود، که به محافظت از ساختمان در برابر آسیب های زلزله کمک می کند. پاسخ لرزه اي ساختمان و سازه های فولادی می تواند با طراحی مناسب طرح این عناصر مقاوم به لرزه تقویت شود.
طراحی لرزه ای و سازه های فولادی
طراحی لرزه ای برای سازه های فولادی اهمیت زیادی دارد، زیرا ویژگی طبیعی انعطاف پذیری و انعطاف پذیری زیادی در فولادی دارد. فولاد به شیوه ای که مواد شکننده در طول زلزله شکسته نمی شود و در عوض می تواند تولید کند یا خم شود تا انرژی را جذب کند که به همین دلیل اغلب برای ساخت و ساز مقاوم به زلزله استفاده می شود. ساختارهای فولادی نیز می توانند به دلیل طراحی لرزه ای موثر که متصل و دقیق است، به نیروی جانبی مقاومت کنند. این نه تنها باعث می شود ساختمان و ساکنان آن امن تر باشند، بلکه احتمال اینکه تعمیرات گران قیمت یا بازسازی پس از زلزله لازم باشد را کاهش می دهد. اساسا، طراحی لرزه ای برای انبار سازه فولادی تا از امنيت و امنيت آن در برابر زلزله مطمئن شود.
در حوزه مهندسی سازه، طراحی لرزه‌ای عاملی اساسی در جلوگیری از فروپاشی ساختمان‌ها در زلزله است. فولاد ماده‌ای با عملکرد بالا است که با مقاومت، دوام و انعطاف‌پذیری خود مشخص می‌شود. در این مقاله، برخی از پارامترهای مهمی که به عملکرد بهتر سازه‌های فولادی در برابر زلزله کمک می‌کنند، بررسی شده و تکنیک‌های بهینه‌سازی آنها مورد توجه قرار گرفته است؛ همچنین به روند فعلی، بهترین روش‌های اجرایی و نوآوری‌های موجود در این زمینه پرداخته شده است.
توسعه‌های اخیر در طراحی لرزه‌ای سازه‌های فولادی:
یکی از مفاهیم اخیر در طراحی لرزه‌ای سازه‌های فولادی، طراحی مبتنی بر عملکرد (PBD) است. فرآیند طراحی لرزه‌ای مبتنی بر عملکرد شامل تحلیل و ارزیابی یک سازه تحت حرکات زلزله مختلف، و سپس طراحی بر اساس معیارهای عملکرد مشخص است. از آنجا که مهندسان می‌توانند حرکت زمین، نوع ساختمان و خسارت احتمالی را در نظر بگیرند، باید قادر باشند سازه‌های فولادی مقاوم‌تر و ارزان‌تری طراحی کنند.
روند دیگری که در حال حاضر مورد توجه است، استفاده از مدل‌سازی و تحلیل پیشرفته‌تر است. شبیه‌سازی‌های کامپیوتری، تحلیل المان محدود و سایر ابزارها امروزه به مهندسان این امکان را می‌دهند تا با اطمینان پیش‌بینی کنند سازه‌های فولادی چگونه به هنگام لرزش زمین واکنش نشان خواهند داد. با استفاده از شبیه‌سازی در شرایط بارگذاری مختلف و ارزیابی پاسخ‌ها، می‌توان سازه را برای ایمنی و کارایی بهتر طراحی کرد.
سوالات چیست روش واحد؟
روش‌های خوبی وجود دارند که باید در طراحی (زله‌ای) ساختمان‌های فولادی رعایت شوند. مهم‌ترین این روش‌ها، انجام تحلیل خطر زلزله وابسته به محل است تا بتوان خطرات پیش‌بینی‌شده و ویژگی‌های حرکت زمین ناشی از زلزله در محل SRP را تعیین کرد. برنامه‌ریزی بر اساس شرایط زمین‌شناسی محلی، فعالیت‌های لرزه‌ای و شرایط خاک می‌تواند به مهندسان کمک کند تا استراتژی موثرتری طراحی کنند.
استفاده از جزئیات و اتصالات شکل‌پذیر در سازه‌های فولادی یکی دیگر از رویه‌های خوب است. ارائه جزئیات شکل‌پذیر اهمیت دارد تا اعضای سازه بتوانند به‌صورت کنترل‌شده تغییر شکل دهند و در نتیجه انرژی را در حین زلزله مهار کنند و احتمال خرابی کاهش یابد. برای بارهای لرزه‌ای، جزئیات دقیق اتصالات مانند جوش‌ها و پیچ‌و مهره‌ها نیز برای یکپارچگی و رفتار سازه بسیار مهم است.
در سال‌های اخیر، مفاهیم جدیدی در طراحی لرزه‌ای ساختمان‌های فولادی توسعه یافته است که ایمنی و عملکرد بهتر سازه‌ها را بهبود می‌بخشد. یکی از این مفاهیم، اجرای سیستم‌های جداسازی پایه است که در آن سازه اصلی از ارتعاشات زمین در حین وقوع زلزله جدا می‌شود. جداسازی پایه سازه، ضربه‌های ناشی از حرکت زمین را حذف کرده و در نتیجه می‌تواند نیروهای وارد بر ساختمان و خسارات احتمالی را کاهش دهد.
دستاورد دیگری در این زمینه، سیستم بازگشت به مرکز (خودمرکزگر) برای ساختمان‌های فولادی است. این سیستم دارای اجزایی است که به سازه اجازه می‌دهند پس از وقوع زلزله به وضعیت اولیه خود بازگردد و بدین ترتیب جابجایی بین طبقات یا تغییر شکل‌های باقیمانده کاهش یافته و نیاز به تعمیرات گران‌قیمت پس از زلزله نیز کم می‌شود. با ترکیب مکانیزم‌های خودمرکزگر با دستگاه‌های میرایی، سازه‌های فولادی مقاوم‌تر و پایدارتری حاصل می‌شوند که قادرند استانداردهای تعیین‌شده توسط طبیعت را تحمل کنند.
طراحی لرزه‌ای سازه‌های فولادی که امری پیچیده و در حال تحول است، نیازمند بررسی دقیق پارامترهای کلیدی و تأثیرات مرتبط با سه هدف اصلی می‌باشد. با استفاده از پیشرفت سریع فناوری به عنوان زمینه‌ای پشتیبان، مهندسان می‌توانند با دنبال کردن روندهای نوظهور در طراحی لرزه‌ای، ساختمان‌های ایمن‌تر و مقاوم‌تری بسازند که قادر به مقابله با زلزله باشند. در شرکت ژونگ یوئه، ما مصمم به ارتقای عملکرد طراحی لرزه‌ای سازه‌های فولادی و تضمین ایمنی و پایداری ساختمان‌ها در طول نسل‌های متمادی هستیم.